آنی لیبوویتز عکاس سلبریتی های جذاب که خود سلبریتی شد

آنی لیبوویتز عکاس سلبریتی های جذاب که خود سلبریتی شد

آنی لیبوویتز عکاس جذاب ترین سلبریتی ها که خود به سلبریتی تبدیل شد. کسی که بیش از ۲۵ سال
محبوب ترین فرهنگ ها را به تصویرکشید.در۲۵ سال گذشته هیچ عکاسی به انداره آنی لیبوویتز
عکس های سلبریتی هایی که ما مشتاق دیدنشان هستیم را ارائه نکرد. عکس های او به خاطر رنگ های
روشن، نورپردازی گسترده و فراتراز همه، ژست های تک وغیرمنتظره قابل تشخیص است.

درانتشارات مجلات کمپین های تبلیغاتی لیبوویتز به عنوان استاد طرح ریزی فرهنگ محبوب در زمان
ما اثبات شده است.آنالیبوویتز درایالت کانتکیکات آمریکا زاده شد.درطول دبیرستان علاقه اش به
نقاشی گسترش یافت و به انستیتوی هنرسانفرانسیسکو راه یافت(۱۹۹۷) و آموزش نقاشی رابه
سابقه ی خوداضافه کرد. درتعطیلات مدرسه، لیبوویتز با خانواده اش ملاقات کرد و اولین
دوربینش راکه مادرش از ژاپن خریده بود دریافت و سپس شروع به عکاسی کرد.پس ازبازگشت
از مدرسه او در کلاس های عکاسی شبانه ثبت نام کرد. باشروع علاقه ی شدید لیبوویتز به عکاسی
او شروع به کار در دهکده اشتراکی اسرائیل کرد. او در زمانی که انجا بود عکس هایی گرفت
و هنگامی که به کالیفرنیا برگشت عکس هایش را چاپ کرد وبرای مجله ی رولینگ استون فرستاد.

درآن زمان رولینگ استون تازه شروع به کارکرده بود.جن ونر، موسس مجله، تحت تاثیر عکسهای
لیبوویتز ها قرارگرفت و او را استخدام کرد، با این که هنوز از کالج فارغ التحصیل نشده بود. در
23 سالگی او عکاس اصلی مجله رولینگ استون شده بود. لیبوویتز در طی ده سالی که در مجله
بود به نقاط مختلف جهان سفرکرد و از هر کسی درعرصه موسیقی پاپ بود عکاسی کرد. شهرت
انی عکاسی از دو سوژه بود. یکی از آن ها، عکاسی از جان لنون، عضوسابق گروه موسیقی بیتلز
بود.او در بین سالهای ۷۰ تا مرگ جان لنون درسال ۱۹۸۰عکسهای بیشماری ازجان لنون گرفت.
یکی از مشهورترین تصاویر متعلق به ۸ دسامبر ۸۰، دو ساعت قبل ازبه قتل رسیدن جان لنون
است.

اولین شهرت

اولین موضوعی که شهرت “آنی” را گسترش داد، باند راک رولینگ استون بود. او در سال
1975برای عکس برداری ازتوررولینگ استون استخدام شد. مجموعه عکسهایی که او از تور
گرفت درمجله رولینگ استون به چاپ رسید نام او را برجسته تر از پیش کرد. شروع به
عکاسی رنگی، پس از اینکه مجله رولینگ استون شروع به چاپ رنگی کرد، انی نیز از فیلمهای
رنگی برای عکاسی استفاده کرد. درطی سالهای کار با مجله رولینگ استون ، ازسلبریتی های
زیادی ،ازجمله آرنولدشوازینگر،مریل استریپ وودی آلن عکاسی کرد.

درابتدا او درلحظه، عکس برمی داشت. سپس تصمیم گرفت سوژه را راحت بگذارد و از آن ها
خواست گارد خود را رها کنند. اوسوژه های مشهورش راتشویق به گرفتن ژستهای احمقانه
وکارهای دیوانه واری کرد که شخصیت آنهارانشان دهد. از دیگر موفقیت های لیبوویتز، تحقیق
درباره شخصیت سوژه پیش از عکاسی بود. اوکتاب سوژه رامیخواند، فیلمش را میدید، آهنگش
را گوش می داد و در صورت امکان زمانی رابرای مشاهده ی زندگی روزانه ی آن ها می گذاشت.

از مشهورترین عکس های او می توان به موارد زیر اشاره کرد:

بازیگر ووپی گلدبرگ با دست ها صورت و پاهای بیرون از وان شیر

رزآنه آرنولد در حال کشتی گرفتن با همسرش

و کریستو ولادمیر جاواچف ، نورئالیست بلغاری که همچون یکی از کارهای هنری اش،در طبیعت
در ماده ای پیچیده شده است.

نویسنده و منتقد عکاسی اندی گراند برگ اشاره کرد که چگونه انی لیبویتز در نشان دادن مشخصه
های متمایز هر سلبریتی مبالغه میکند.

شاید بحث برانگیز ترین عکس او یکی از کاور های مجله ی vanity fair بود که demi moore لخت
و باردار را به تصویر میکشید.

شهرتی گسترده در vanity fair

در سال ۱۹۸۳ لیبویتز مجله ی rolling stone را ترک کرد و پس از مدت کوتاهی عکاس اصلی مجله
vanity fair شد.این مسئله موقعیت های بیشتری برای عکاسی از ستاره ها ،مثل نویسندگان،شاعرها،
هنرمندان و رقاصها را فراهم کرد.

در همان سال آنی اولین نمایشگاه مستقل خود را برگزار کرد. یک منتقد اظهار کرده که در کارهای
لیبویتز شوخ طبعی و زیبایی وجود دارد. حتی در  تصاویری که شاید برخی صرفا ظالمانه بپندارند.
او قدمهایی فراتر از چیزی که لازم است برای ایجاد تصاویر خیره کننده از سلبریتی ها می کند.

در سال ۱۹۸۶ لیبویتز تبلیغات را به رزومه اش افزود. او عکسهایش را با کمپینهای تبلیغاتی کمپانیهای
عظیم از جمله:honda,the gap و american express به اشتراک گذاشت.

او برای یکی از کارهای تبلیغاتی اش جایزه ی clio award را برنده شد که معیاری در صنعتی تبلیغات
میباشد.

لیبویتز میگوید که قسمتی از موفقیت این عکس ها به خاطر بودجه ی عظیم آن می‌باشد

به عنوان مثال american express این امکان را برای او فراهم کرد تا سوژه‌های را با هواپیما به هر
منطقه بود و چندین روز از آنها عکاسی کنند.

نمایشگاه ویترینی washington DC

در سال ۱۹۹۱ انی لیبویتز امتیاز برگزاری نمایشگاهی در گالری چهره های ملی را به دست آورد.

این دومین باری بود که آثار یک عکاس زنده در این گالری به نمایش گذاشته می شد در پنج هفته‌ای
که نمایشگاه آنی برگزار شد بازدیدکننده های بیشتری نسبت به کل بازدید گالری پرتره های ملی در
یک سال داشت همراه با نمایشگاه کتابی به نام عکسها:آنی لیبویتز۱۹۷۰-۱۹۹۰ چاپ شد که تقریبا شامل
دویست تصویر میشد.

در سال ۱۹۹۶ کمیته اتلانتیک آنی را به عنوان عکاس رسمی تیم المپیک ایالات متحده معرفی
کردند.

اولین اقدام لیبویتز برای عکاسی از ورزشکاران در کتاب اخیر انی لیبویتز با نام پرتره های
المپیک نشان داده شد.

آنی لیبویتز شخصا با قدی بلند، موهای بلوند، دماغ عقابی و لبخندی برجسته قابل تشخیص است.

با وجود سال ها در معرض دید قرار گرفتن و معاشرت با ستاره هایی که از آنها عکس می گرفت
ادعا می‌کنند که خجالتی است و می‌گوید گاهی حسرت می‌خورد که چرا برای زندگی شخصیت
وقتی ندارد اما همچنین ابراز کرده

“من از انجام دادن کاری که می کنم خوشحالم و می‌توان آن را برای ادامه زندگی هم انجام بدهم”

با وجود محبوبیت کار لیبویتز انتقادهای مردمی برتری بودند دریافت کرده زیر را روی سلبریتی ها
تاکید می کند.

اگرچه نظر اغلب منتقدان این است که عکسهای آنی چقدر درباره شخص سوژه و فرهنگ آمریکایی
معاصر آشکار می کنند.

او می گوید مطالعه کارهای اخیر هنرمندان و عکاسان برایش بسیار مهم است.

در هرحال ژست های غیر معمول، نورپردازی گسترده و ویژگی های غیر قابل انتظار در چهره
پردازی (portraiture) نشانگر دیدی کاملا مدرن در عکاسی است. بازتاب فرهنگ و جامعه بودند
هدف بسیاری از هنرمندان است. آنی لیبویتز با دوربینش بیش از حد معمول به این هدف دست
عکاس سلبریتی های جذاب که خود به سلبریتی تبدیل شد پیدا کرده است.