انواع فرمت ذخیره سازی تصاویر دیجیتال

انواع فرمت ذخیره سازی تصاویر دیجیتال

با یکی دیگر از مقاله های فتوبست در خدمتتون هستیم و این بار می خواهیم در مورد فرمت
عکاسی و انواع آن را، باهم بررسی کنیم.

برای فهم تفاوت بین انواع فایل های تصویری در دسترس برای شما، ابتدا باید تفاوت بین فرمت
فایل های بردار و فرمت های فایل رادیکال را بدانید.

تفاوت بین فرمت فایل های بردار و فرمت های فایل رادیکال

تصاویر رستر با پیکسل ایجاد می شود و می تواند هر چیزی از تصاویر ساده به تصاویر پیچیده
مانند عکس ها باشد.

از آنجا که تصاویر شطرنجی از یک مجموعه ثابت از پیکسل ها ساخته می شوند، هر زمانی که
تغییر اندازه داده می شوند، از کیفیت آن کاسته می شوند، به ویژه زمانی که سعی می کنید
بزرگتر شوند. تصاویر راسته به طور معمول به عنوان محصول نهایی مورد استفاده قرار
می گیرد، چیزی است که آماده ارسال به چاپگر و یا آنلاین منتشر شده است.

تصاویر برداری تصاویر کاملا دقیق نیستند، آنها مانند فرمول های ریاضی هستند که به طور
مستقیم با کامپیوتر شما ارتباط برقرار می کنند تا آن را به چه نوع اشکال رندر بدهند. به
همین دلیل، تصاویر بردار به راحتی می توان بدون هیچ گونه افت کیفیت تغییر داد، زیرا
فرمول به سادگی تنظیم می شود تا یک تصویر جدید را به ابعاد دلخواه ارائه دهد.

بردارها معمولا برای ایجاد تصاویر، متن و آرم ها استفاده می شوند اما نمی توانند تصاویر
پیچیده مانند عکس ها را اداره کنند. بردارها به طور معمول به عنوان فایل های کار استفاده
می شوند (که بعدها به تصاویر شطرنجی برای وب تبدیل می شوند)، اما آنها همچنین
می توانند به عنوان آثار هنری آماده چاپ استفاده شوند.

انواع فرمت فایل

طبقه بندی انواع فایل های معمولی که در چاپ و طراحی وب مشاهده می کنید، بیش از
تقسیم آنها بین تصاویر شطرنجی و بردار است. هر دو نوع فایل های رشته ای و بردار
عبارتند از واژه های پدری که طیف گسترده ای از انواع فایل های مختلف را با توابع،
اهداف، مزایا، مزایا و معایب مختلف پوشش می دهد.

فشرده‌سازی فایل اساسا از دو طریق بدون اتلاف (lossless ) و اتلاف دار (lossy) انجام
می شود. آیا بعد از خارج کردن فایل از حالت فشرده (compressed) تمام اطلاعات اصلی
(اورجینال) عکس قابل بازیابی است؟ پاسخ این سوال در اتلاف دار بودن یا بدون اتلاف
بودن روش فشرده سازی است. در روش بدون اتلاف، تک تک بیت های فایل اصلی قابل
بازیابی است. این تکنیک برای فایل های متنی مناسب است که از دست رفتن کلمات
مشکل ساز می شود. فشرده سازی اتلاف دار با حذف اطلاعات اضافی فایل را کوچک
می کند که قابل بازیابی نیستند. JPEG از روش اتلاف دار و فرمت عکس TIFF از
فشرده سازی بدون اتلاف استفاده می کند.

کاربردهای JPEG

در فرمت JPEG که مخفف( Joint Photographic Expert Group ) راحت ترین و کارآمد
ترین نوع فایلی است که می توانید استفاده کنید. فرمت فایل JPG از فشرده سازی از
دست رفته استفاده می کند، هنگامی که می خواهید حجم فایل تصویر را کاهش دهید،
عالی است، اما کیفیت کافی برای نمایش در چاپ خوب نیست و قطعا نباید برای طراحی
لوگو استفاده شود.

به دلیل این اندازه فایل کم، JPEG ها عمدتا در طراحی وب استفاده می شوند، زیرا فرمت
اجازه می دهد صفحات وب سریع تر بارگذاری شوند. فرمت JPG نیز به شدت در عکاسی
دیجیتال مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا از دست دادن کیفیت به اندازه قابل توجهی
نیست و اندازه فایل پایین به معنی امکان ذخیره عکس های بیشتر بر روی یک کارت
حافظه یا هارد دیسک است. به ویژه اگر از یک دوربین دیجیتال آهسته و کارت فلش
دارای سرعتهای نوشتن آهسته بهره میگیرند JPEG بهترین انتخاب است چون دوربین
آهسته، فایل JPEG را بسیار سریعتر از فایلهای JPEG و RAW ضبط می کند. فشردگی
JPEG نیز انتقال آنها به کامپیوتر را آسانتر می سازد. ۱۰ فایل JPEG را در مدتی کوتاهتر
از همان تعداد فایل RAW میتوان به کامپیوتر انتقال داد. از سوی دیگر، با آنکه JPEGها
نمی توانند کیفیتی مشابه کیفیت بسیار بالای دو فرمت دیگر فراهم کنند ، میتوانند
چاپهای عالی را به وجود بیاورند به ویژه وقتی از بالاترین دقت و کمترین تنظیم
فشرده سازی بهره بگیرید – چاپگرهای مرکب افشان جدید می توانند چنین عکسهائی
را مستقیما از کارت فلش بخوانند و چاپ کنند.

نکته

یک نکته مهم را درباره عکسهای JPEG به خاطر بسپارید. اگر یک فایل JPEG را در یک
برنامه اصلاح تصویر باز کنید و قصد داشته باشید روی یک عکس در چند جلسه مختلف
کار کنید، بهتر است ابتدا آنرا در یک فرمت متفاوت مانند TIFF ذخیره کنید که از فشرده
سازی با اتلاف استفاده نمی کند. یک دلیل خوب برای اینکار وجود دارد. هر بار که یک
عکس JPEG را باز و از نو ذخیره می کنید، این فایل بیشتر فشرده سازی میشود. اندازه
فایل خیلی تفاوت نخواهد کرد اما فشرده سازی اضافی کیفیت عکس را پائین خواهد آورد.

کاربردهایTIFF

TIFFیا گاهی اوقات TIF) یک فرمت فایل lossless) است، به این معنی که وقتی فایل
ذخیره و فشرده می شود، چیزی از دست نمی رود. TIFF ها همچنین دارای ظرفیت
پشتیبانی از لایه ها هستند.

به همین دلیل معمول است که TIFF به عنوان فرمت تصویر چاپی مورد استفاده قرار
گیرد، اگر چه بسیاری از چاپگرها ترجیح می دهند با انواع فایل های بومی مانند AI
و PSD کار کنند.

در دوربینهای دیجیتالی کمترین کاربرد را دارند. این فایلها در عمل چاپهای عالی را ب
رای شما فراهم میسازند اما حافظه دوربین را خیلی زود پر می کنند و به یک کامپیوتر
قدرتمند برای اداره کارآمد این فایلها نیاز خواهید داشت. وقتی باید از فرمت TIFF
استفاده کنید که دوربین شما تنظیم RAW را ندارد و از پیش می دانید که بالاترین
کیفیت JPEG برای نیازهای شما کافی نیست. همچنین اگر بخواهید عکس برای
اهداف چاپ حرفه ای تولید کنید بهتر است TIFF را در نظر بگیرید.

کاربردهای RAW

(معنای لغوی: خام)یک فایل RAW تصویری است که توسط دوربین های دیجیتال مانند
دوربین های پاناسونیک، لایکا و دوربین های Casio تولید می شود. این شامل اطلاعات
غیر تصویری خام است که می تواند برای قرار گرفتن در معرض و تعادل رنگ سفید با
استفاده از نرم افزاری که از فرمت پشتیبانی می کند تنظیم شود. فایل های RAW برای
ذخیره سازی داده های تصویر نامحدود استفاده می شود که توسط CCD دوربین دیجیتالی
گرفته شده است.

فایل های RAW برای تولید تصاویر با کیفیت بالا استفاده می شوند، زیرا فرمت ذخیره
داده ها را از یک حسگر دوربین در فرمت غیر فشرده شده ذخیره می کند. فایل های RAW
اطلاعاتی مانند فایل های JPEG را هنگام فشرده سازی از دست نمی دهند. با این حال، فایل
های RAW می تواند بسیار بزرگ است زیرا آنها فشرده نیست. این تقابل بین تصاویر با کیفیت
پایین، تصاویر کوچکتر و تصاویر با کیفیت بالاتر است.

JPEG یا RAW ؟

آیا هر فرمت مفید است، بله اما، آیا به وضوح یک فرمت وجود دارد که برتر است؟ کاملا
اجازه ندهید کسی به شما بگوید که JPEG ها به همان اندازه RAW ها خوب هستند،تفاوت
زیادی در میزان اطلاعاتی که در یک فایل RAW در مقایسه با JPEG ذخیره می شود.

این که RAW یک فرمت فایل به وضوح عالی است،شکی نیست اما آیا این بدان معنی است
که شما همیشه باید در RAW عکسبرداری کنید؟ قطعا نه. هر دو فرمت دارای استفاده های
خود هستند و شما میتوانید از هر دو فرمت استفاده کنید.

در JPEG نمی‌توانید اطلاعات از دست رفته را بازگردانید و این ویرایش را مشکل کرده در
نتیجه عکس مطلوبی نخواهید داشت. اما اگر این عکس به صورتRAW ذخیره شده بود،
تمام داده‌های رنگی موجود بوده و می‌توانید آن را به خوبی اصلاح و ویرایش کنید.

خوب دوستان گلم وقتتونو نمیگیرم فقط یک جمع بندی کلی داشته باشیم.

سوالی که مطرح می‌شود این است: کدام فرمت؟

این تصمیمی است که باید بر مبنای نیازهای عکاسی خود بگیرید. انتخاب فرمت چیزی
بیشتر از بررسی حجم عکس است. فرمت عکس به شما می‌گوید که چقدر ویرایش ثانویه
در راه است. یکی از اشکالات فرمت RAW این است که استاندارد مشخصی در خصوص
آن وجود ندارد و هر دوربینی به سبک خودش تصاویر RAW را ذخیره می‌کند. حرفه‌ای ها
معمولا به صورت RAW عکاسی می‌کنند چرا که نیاز دارند تغییرات نامحدودی را برای راضی
کردن نیاز مشتری (خودشان یا فردی که عکس را سفارش داده است) روی عکس انجام دهند.
برای این که بهترین نتیجه را از RAW بگیرید باید در کامپیوتر حرفه‌ای باشید. علاوه بر این
طبیعت غیر پردازش شده‌ی RAW به شما اجازه می‌دهد که گزینه‌های خود را با عرضه نرم افزار
های پردازش تصویر جدید همچنان باز نگه دارید. در حالی که JPEG یکی از رایج‌ترین فرمت
های عکس استفاده شده به حساب می‌آید و به شما اجازه ذخیره عکس با حجم کم و کیفیت
بالا را می دهد، TIFF و RAW حجم بالایی را اشغال اما در عوض کیفیت خیلی بیشتری را
ذخیره می کنند که بیشتر عکاسان حرفه ای این را ترجیح می دهند.