دیافراگم دوربین چیست؟
دوست عزیزم، اگه چگونگی استفاده از دیافراگم دوربین رو بلد باشی، می تونی با خارج کردن دوربین
خود از حالت اتوماتیک و تنظیم نوردهی، تصاویر خارق العاده ای بسازی. در ادامه با هم مرور خواهیم کرد
که تغییر در دیافراگم از چه اهمیتی برخورداره.
دیافراگم دوربین چیست؟
به زبان ساده، اندازه ی باز شدن لنزها به هنگام گرفتن عکس رو دیافراگم می گوییم. دیافراگم میزان باز
یا بسته بودن روزنه ی لنز هنگام عکاسی رو مشخص می کنه. به زبان ساده تر: دیافراگم دوربین یک قطعه
مکانیکیه که اجازه می ده نور محیط به لنز بتابه و ما قادر باشیم تا عکس یا فیلم دلخواهمون رو بگیریم.
دیافراگم دوربین به صورت پَره پَره طراحی میشه. اینکه این پره ها چقدر باز بشن در واقع تعیین می کنه
که چقدر نورمحیط وارد لنز بشه. پس بنابراین: به مقدار نوری که از باز بودن دیافراگم می آد داخل
دوربین در اصطلاح می گن : Aperture تلفظ صحیح : اَپِرچِر.
وقتی دکمه ی شاتر رو فشار می دی، دهانه ی لنز دوربین ( با کمک فشاری که دیافراگم رو این پره ها می آره)
باز می شه و اجازه می ده تا نور به سنسور دوربین برخورد کنه و تصویر ثبت بشه. دیافراگمی که شما انتخاب
می کنی ( از طریق درجه های آن) بر اندازه ی روزنه ی دیافراگم تاثیرگذاره. هرچه روزنه بزرگتر باشه، نور
بیشتری وارد می شه و برعکس.
در اینجا باید تذکر داده بشه که: شماره ی دیافراگمی که شما تعیین نموده ای بر روی سایز روزنه تاثیر
می گزاره. هرچه روزنه باز تر باشه میزان نور بیشتری به سنسور می رسه و هرچه بسته تر باشه نور
کمتری به سنسور دوربین شما می رسه.
روزنه دیافراگم با چه معیاری اندازه گیری میشود
روزنه دیافراگم با معیاری به نام f-stops اندازه گیری می شه. در اینجا ما میزان روزنه دیافراگم رو با
فرمت f/numberنشان می دیم . برای مثال: f/2.8, f/4, f/5.6,f/8,f/22. تغییر از یک استاپ به استاپ
دیگه، میزان باز بودن لنز دوربین تون رو نصف یا دو برابر می کنه و میزان نوری که به سنسور می
رسه به همین ترتیب تغییر می کنه. به یاد داشته باشیم تغییر در سرعت شاتر از یک استاپ به استاپ
دیگر نیز می توانه نور را نصف یا دو برابر کنه. یعنی شما می توانی با کاهش دیافراگم و افزایش
سرعت شاتر، و یا برعکس، به مقدار نور مشابهی دست پیدا کنی. این قانون به ظاهر ساده را
حتماً به خاطر بسپارین زیرا در آینده و بعد از آشنایی کامل با کارِ با دوریبن
کمکهای فراوانی به شما می کنه.
یکی از چیزهای گیج کننده برای عکاسان این می تونه باشه که دیافراگم بزرگ، درجه ی کمتر و دیافراگم
کوچک درجه ی بیشتری داره. در نتیجه :
f/22 بسیار بیشتر از f/2.8
اول اشتباه به نظر می آد اما کم کم یاد میگیرین چطور از اون استفاده کنین.
این همون نکته ای می تونه باشه که بسیاری از عکاسان نوپا رو آزار می ده. یعنی : دیافراگم باز که میزان
نور بیشتری رو به سنسور می رسوند با اعداد کوچک نشان داده می شه و دیافراگم بسته که میزان نور کمتری
را به سنسور می رساند با اعداد بزرگ نشان داده می شه. یعنی در f/2.8 دیافراگم باز تر از f/22 است. شاید
در ابتدا فکر کنین اشتباهی رخ داده اما با گذشت زمان به این قوانین عادت خواهین کرد.
عمق میدان و دیافراگم:
هنگام تغییر دیافراگم باید به نکاتی توجه داشته باشیم که مهم ترین اونها عمق میدان عکسه.
( Depth of field- DOFF)عمق میدان در واقع به قسمت هایی از عکس که روی آن فوکوس می کنیم گفته
می شه: عمق میدان بزرگ به معنای فوکوس روی بیشتر نقاط عکس ( چه دور و چه نزدیک ) است ( مثلا
در این عکس روی صورت فوکوس شده ) یعنی تنها روی قسمتی از عکس فوکوس می کنیم و بقیه ی
قسمت ها تار خواهند ماند.
دیافراگم، تاثیر شگرفی بر عمق میدان داره به طوری که دیافراگم بزرگ ( اعداد کوچک ) عمق میدان را
کاهش و دیافراگم کوچک ( اعداد بزرگ ) عمق میدان را افزایش می دن.
بهترین راه برای یادگیری دیافراگم، تمرین و تجربه است. از خانه بیرون بزنی و سوژه ای پیدا کنی. تعدادی
عکس با دیافراگم های مختلف (از کوچک تا بزرگ ) از آن بگیری. به زودی خواهی دید که این کار چقدر
می توانی در تسلط شما بر دیافراگم موثر باشه.
به خاطر داشته باشیم که بعضی از سبک های عکس نیاز به عمق میدان بیشتری دارن.
مثلا برای عکس گرفتن از یک منظره، از یک دیافراگم کوچک ( با اعداد بزرگ ) استفاده می کنن تا روی تمام
پیش زمینه ی عکس فوکوس کنن. از طرف دیگر در عکاسی پرتره بهتره از پس زمینه ی تار استفاده بشه تا
روی سوژه ی مورد نظر کاملا فوکوس بشه. در این مورد، یک دیافراگم بزرگ ( با اعداد کوچک ) انتخاب می
کنین تا عمق میدان را کم کنه.
عکاسانی که قصد بزرگنمایی اجسام را دارن، ترجیح می دن از دیافراگم بزرگ استفاده کنن تا روی تمامی
قسمت هایی که در نظر دارن فوکوس بشه.
عمق میدان یا DOF چیست؟
عمق میدان (DOF) میزان فکوس عکس شماست. عمق میدان زیاد به این معناست که اکثر عکس شما در
فکوس است و هیچگونه تاری در آن دیده نمی شه .چه اشیایی که نزدیک به دوربین هستن چه اشیایی
که از دوربین فاصله دارن. عکسی که در زیر مشاهده می کنید با f/22 گرفته شده، همانطور که می بین
پیش زمینه و پس زمینه ی عکس کاملا واضح است.
اما عمق میدان کم به این معنی ست که فقط قسمتی از عکس فکوس باشه و بقیه ی اون تار. برای مثال
به عکس زیر توجه کنین:
همانطور که می بینین قسمت زرد رنگ گل فکوس شده اما بقیه ی گل در حالی که شاید کمتر از یک
سانتی متر با نقطه ی فکوس فاصله داشته باشن تار هستن. این یک نمونه برای عمق میدان کم است
که با f/4.5 گرفته شده است.
اندازه دیافراگم تاثیر بسیار زیادی در عمق میدان داره. دیافراگم باز (که شماره ی کوچک تر دارد)
عمق میدان کم و دیافراگم بسته (که شماره ی آن بزرگ تر است) عمق میدان زیاد در عکس های شما
به وجود خواهد آورد.
در ابتدا این قوانین می تواند شما را کمی گیج کنه اما بهترین راه اینه که به خاطر بسپارین عدد کمتر
عمق میدان کم تری به شما می ده و عدد بیشتر عمق میدان بیشتری به شما می ده.
با دو مثال در همین رابطه به شما کمک می کنیم تا بیشتر با این موضوع آشنا شوین .دو عکس از یک
صحنه با دو عدد دیافراگم مختلف گرفته ایم:
f/22
f/2.8
مقایسه دو عکس:
عکس اول با f/22 و عکس دوم با f/2.8 گرفته شده . تفاوت میان این دو عکس کاملا مشخصه. در تصویری
که با f/22 گرفته شده هر دو گل فکوس است و علاوه بر این پس زمینه نیز به میزان بسیار کمی تار شده
اما در عکس دوم که با f/2.8 گرفته شده گل سمت چپ فکوس است و گل سمت راست به دلیل فاصله ی
کمی که با نقطه فکوس داره کمی تار شده و پس زمینه به دلیل فاصله زیادش تا حد زیادی تار شده .
بهترین راه برای درک بهتر این آموزش، اینه که همین حالا دوربین تون را بردارین و همین آزمایش را
تکرار کنین. نقطه ای رو پیدا کنین که در کادر شما اجسامی با فاصله ی دور و نزدیک نسبت به دوربین
تون وجود داشته باشن،
از همین صحنه یک بار با دیافراگم بسته و یک بار با دیافراگم باز عکس بگیرین. خیلی راحت متوجه
تاثیر دیافراگم بر عمق میدان خواهین شد.
بعضی از انواع عکاسی نیاز به عمق میدان زیاد (دیافراگم بسته) دارن:
برای مثال در عکاسی از طبیعت یا مناظر اکثرا از دیافراگم بسته (شماره اف بالا) استفاده می شه. این تنظیمات
به عکاس اطمینان می دهد که از دورترین جزئیات تا نزدیک ترین آن ها به وضوح در عکس مشخص خواهن بود.
در حالت دیگه، در عکاسی پرتره استفاده از عمق میدان کم بسیار کارآمد خواهن بود، زیر صورت سوژه را واضح
و پس زمینه را کمی تار می کنه و این میتوانه جلوه ی بسیار زیبایی به عکس شما بده. زیرا فکوس بودن سوژه
و تار بودن بقیه اشیای موجود در صحنه باعث می شه توجه مخاطب فقط به سوژه جلب بشه. در این مورد
شما باید از دیافراگم باز (عدد کمتر) استفاده کنین.
در ابتدا برای هر عکاس نوپایی تسلط به قوانین دیافراگم کمی تا قسمتی مشکل خواهد بود اما با تمرین
و تکرار زیاد می توانین این مشکل را برطرف کنین. مطمئن باشین تحمل این سختی ها و مشکلات کمک
شایانی به پیشرفت شما در عکاسی می کنه.
[newsletter-pack newsletter=”۲۳۵۱″ style=”style-7″ si_style=”t1-s1″ show_title=”۰″][/newsletter-pack]
بسیار مفید بود ممنون
بسیار مفید و عالی