هنری کارتیه برسون _عکاس فرانسوی

هنری کارتیه برسون _عکاس فرانسوی

هنری کارتیه برسون (فرانسوی؛ ۲۲ اوت ۱۹۰۸ – اوت ۳، ۲۰۰۴) یک عکاس  فرانسوی استاد عکاسی پرده و یک کاربر اولیه فیلم ۳۵ میلیمتری بود. او ژانر عکاسی خیابانی را پیشگام کرد و عکاسی را به عنوان یک لحظه تعیین کننده نگاه کرد. کار او بر روی عکاسان بسیاری تأثیر گذاشته است.

هنری پدر عکاسی خبری مدرن در ۲۰ سالگی وارد آکادمی نقاشی «آندره لیوت»، مجسمه‌ساز و نقاش سبک کوبیسم شد.  همزمان به یادگیری نقاشی پرتره پرداخت و با آثار هنرمندانی چون داستایوفسکی، ریمبو، نیچه، فروید و هگل آشنا شد.

مدت یک سال در دانشگاه کمبریج به یادگیری زبان انگلیسی، هنر و ادبیات پرداخت. پس از آن در ۲۲ سالگی برای انجام دوران خدمت سربازی در سال ۱۹۲۰ به خدمت ارتش فرانسه درآمد.

هنری کارتیه-برسون در Chanteloup-en-Brie، سینت مون، فرانسه،قبل از پنج فرزند  در خانواده اش متولد شد. پدرش یک تولید کننده نساجی ثروتمند بود، که موضوع Cartier-Bresson یکی از اصلیترین کیت های خیاطی فرانسه بود. خانواده مادرش تجار پناهندگان و مالکان نرماندی بودند، جایی که هنری بخشی از دوران کودکی اش را صرف کرد.
خانواده Cartier-Bresson در محله بورژوایی در پاریس، Rue de Lisbonne، در نزدیکی Place de l’Europe و Parc Monceau زندگی می کردند. پدر و مادر او از لحاظ مالی به او کمک کردند تا هنری بتواند عکاسی را آزادانه تر از معاصرانخود دنبال کند. هنری در نقاشی نیز تبحر داشت.

جوان هنری لحظات تعطیلات را با Box Brownie گذراند. او بعدا با یک دوربین دید ۳ × ۴ اینچ تجربه کرد. او در بورژوازی سنتی فرانسوی مطرح شد . پدرش تصور می کرد که پسرش تجارت خانوادگی را می گیرد، اما هنری قدرتمند بود و از این چشم انداز نیز متاثر بود.

عکاسی سوررئالیستی  در هنر هنری تاثیر می گذارد

گرچه Cartier-Bresson با رویکرد “حکومت-لادن” لئوئت به هنر ناامید شد، آموزش نظری دقیق بعدا به شناسایی و حل مشکلات شکل هنری و ترکیب آن در عکاسی کمک کرد. در ۱۹۲۰s، مدارس واقع گرایی عکاسی  در سراسر اروپا ظاهر شد، اما هر یک دیدگاه متفاوت در مورد مسیر عکاسی باید گرفته شود. جنبش سوررئالیستی که در سال ۱۹۲۴ تأسیس شد، یک کاتالیزور برای این تغییر پارادایم بود. کارتیه-برسون با Surrealists در کافه Cyrano، در محل Blanche، شروع به برقراری ارتباط کرد. او تعدادی از قهرمانان برجسته جنبش را ملاقات کرد و به روش جنبش سوررئالیست در استفاده از ناخودآگاه و فوری برای تأثیرگذاری بر کار آنها متکی بود. مورخ پیتر گالاسسی توضیح می دهد:

Surrealists به عکاسی به همان شیوه ای که آراگون و برتون را به آرون و برتون نزدیک می کردند نزدیک می شد … با خیال راحت برای معمول و غیر معمول … سورئالی ها در واقعیت عکاسی ساده، کیفیت اساسی را که از نظریه های قبلی عکاسی حذف کردند (واقع گرایی). آنها دیدند که عکاسی عادی، به خصوص هنگامی که از کارهای عملی آنها
ریشه کن می شود، شامل یک ثروت از معانی ناخواسته و غیر قابل پیش بینی است..

اولین دوربینی که هنری دریافت می کند
هنری در سال ۱۹۲۹،توسط فرمانده ارشد هواپیما کارتیه-برسون، بدون مجوز، تحت بازداشت خانگی قرار گرفت. کارتیه-برسون با هری کراسبی تبار آمریکایی در لور بورژه ملاقات کرد، که فرمانده را متقاعد کرد تا کارتیه-برسلون را چندین روز به زندان انداخت. دو مرد هر دو علاقه ای به عکاسی داشتند و هری هنری  اولین دوربینش را معرفی کرد. آنها زمان خود
را با هم در آوردن و چاپ تصاویر در خانه Crosby، Le Moulin du Soleil (The Sun Mill)، در نزدیکی پاریس در Ermenonville فرانسه صرف کردند.

نمونه ای از عکس های هنری کارتیه برسون :