بهزاد راد عکاس جوان از تجربیات خود میگوید

بهزاد راد عکاس جوان از تجربیات خود میگوید

بهزاد راد هستم متولد دی ماه ۱۳۶۹ تهران

عکاسی را چگونه آغاز کردم؟

علاقه ی من به کارگردانی باعث شد به عکاسی رو بیارم ،از ۱۲ سالگی عکاسی رو شروع کردم با دوربین
ساده ی  فیلم ، سال ۸۴ با کمک برادرم یک دوربین حرفه ای آنالوگ تهیه کردیم که به طور جدی تری
عکاسی رو دنبال کنم،  چالش بزرگی بود.

با سیستم  فوکوس دستی و تنظیمات زیاد…   اون زمان مثل الان نتیجه کار رو  همان لحظه نمی شد دید و
باید یک فیلم کامل رو عکاسی و بعد ظهور نتایج رو دید، با آزمون و خطا خیلی سخت میشد اشکالات رو
فهمید این موضوع و تحصیل چند سالی منو از علاقه ام دور کرد، تا با تهیه اولین دوربین دیجیتال
حرفه ای ام دوباره  از سر گرفتم.

هدف اصلیم از عکاسی شناخت کادر و ترکیب بندی و…  شیفته ی سینما کلاسیک بودم ، کارگردان های مورد
علاقه ام هم کوروساوا ،کوبریک و هیچکاک  بودن سعی میکرد تم هاشون رو باز سازی کنم، این تم هارو هم
بیشتر در عکاسی خیابانی و اجتماعی پیدا کردم  و از همه بیشتر عکس های پرتره منو به وجد میاورد و بیشتر
تمرکزم هم  روی گرفتن پرتره ها بود ، چون بنظرم  پرتره ها از هر دیدی متفاوت هستند و مثل اثر انگشت  هر
اثر منحصر به فرد هستش. شاید به خاطر انتقال حجم عظیمی از احساس از  چشمان سوژه و تاثیر بیشترش
بر مخاطبانم منو به این ژانر بیشتر سوق داد.

علاقه به عکاس حیات وحش  :

داستانش جالبه ، نمیدونم چطوری بگم….  یه مدت دوست نداشتم تو اجتماع بین مردم باشم ، شاید به خاطر
رفتار بدی بود که بعضی مواقع با ما عکاس ها میشد حین عکاسی یا طرز نگاه های سنگین مردم… شایدم
مشکلات شخصی نمیدونم واقعا… اما  دیگه دوست نداشتم با مردم سر و کله بزنم .

در همون زمان هم با یک گروه عکاسی آشنا شده بودم که جا داره یادی کنم از جناب استاد حسین ایجادی که
از پیشکسوت ها و اساتید عکاسی حیات وحش هستند، با واسطه دوستی با این عزیز و همچنین علاقه قبلی
من به طبیعیتو حیوانات، یک لنز تله ۷۰-۳۰۰ تهیه کردم و با راهنمایی های این استاد گرامی شروع کردم به
عکاسی حیات  وحش کردم  افتخار همسفر شدن چند باره با این استاد گرامی و انتقال تجربیات گران بها ی
ایشان  منو  بیشتر شیفته ی این ژانر کرد. میتونم بگم بهترین و پر شور ترین لحظات عکاسیم رو اون زمان
تجربه کردم.

عجین شدن با طبیعت و حیات وحش  حس فوق العاده ای هستش ، صبح زود قبل از طلوع برداشتن کوله و
رفتن به کومه و ساعت ها  منتظر شدن برای دیدن چند لحظه ، پرنده یا حیوان مورد نظر در لنز و گرفتن چند
شات و بعدش  شناسایی پرنده ها و اشتراک گذاری زیبایی های خداوند با دیگران شور و شعف وصف نشدنی
داره …. تو همون مدت کم هم موفق به ثبت پرنده های کم یاب و نایاب و  حتی چند رکورد  شدم ، سفر های
زیادی هم  داشتم. اما من تجهیزات قوی برای این کار نداشتم  باید بعد از مدتی کیفیت عکس هام دیگه برای
خودم راضی کننده نبود.

بادی من جزو ابتدایی ترین بادی های دی اس ال ار بود نیکون ۳۲۰۰ با  ۴ فریم در ثانیه لنز ام هم یک نیکور
70-۳۰۰  بود، برای گرفتن عکس های خوب حیات وحش یک لنز ۶۰۰ میلیمتری پرایم و یک باید اسپورت با
حداقل ۱۰ فریم در ثانیه ادوات اولیه هستند تجهیزات و یکی دیگه مهاجرتم به ترکیه از عوامل کنار
گذاشتن عکاسی حیات وحش ام بود.

عکاسی پرتره و مد و فشن

سفر های متعددی  که به ترکیه داشتم فرصت خیلی خوبی بود  که در کنار کارم از اساتید و ورکشاپ هایی
که برگزار میشد نهایت استفاده رو ببرم ، در زمان اقامتم در ترکیه شهر زیبای بورسا با عکاسان بنام
زیادی همکلام و همسفر شدم و همچنین شرکت در کلاس های  تخصصی عکاسی مُد و فشن ، نورپردازی ،
ویرایش عکس و… من رو وارد مرحله ای جدید از عکاسیم کرد ، در اون مدت هم عکاسی اجتماعی
رو دنبال میکردم ، همه چیز خوب بود که به خاطر یک سری مشکلات اقامتی مجبور شدم به ایران
برگردم .

در ایران هم در انتظار تایید مدارک ام و بازگشت به ترکیه بودم و در این بین به عکاسی پرتره
هنری مشغول بودم ، که با طولانی شدن پروسه منصرف شدم و تصمیم گرفتم در ایران بمانم ،
و اینطور شد  که استدیو ی خودم رو تاسیس کردم  و  در حال حاضر  در ژانر مُد و فشن ،
عکاسی صنعتی و  تبلیغاتی،محصولات و… مشغول به فعالیت می باشم .

در آخراز شما و سایت خوب فتوبست تشکر میکنم که این فرصتو در اختیار من گذاشتید تا از از تجربه
های عکاسیم بتونم بگم.