دوربینهای دیجیتال اسالآر (دی اس ال آر) از یک مکانیزم آینه برای انعکاس نور به داخل یک نمایندهی نوری اپتیکال (OVF) یا مستقیما به سنسور دوربین استفاده میکنند، در حالی که دوربین بدون آینه (میررلس) هیچ مکانیزم آینهای ندارد (از اینجا نامش گرفته شده است) که به این معنی است که نوری که از طریق لنز عبور میکند همیشه در سنسور تصویری ختم میشود.
شما می توانید برای خواندن مقاله کامل دوربین DSLR به این صفحه و برای خواندن مقاله دوربین بدون آینه به این صفحه ویکی پدیا مراجعه کنید.
به دلیل عدم نیاز به مکانیزم آینه و نمایندهی نوری اپتیکال، دوربینهای بدون آینه معمولاً بسیار سادهتر، سبکتر و کم حجمتر از دوربینهای دی اس ال آر هستند.
بدلیل این که نور دیگر بر روی نمایندهی نوری اپتیکال انعکاس نمیشود، دوربینهای بدون آینه معمولاً از نمایندههای نور الکترونیکی (EVF) و LCD استفاده می کنند که به طور موثر تصویری را که سنسور تصویری مشاهده میکند، پروژه میکنند.
در زیر تصویری آمده است که تفاوت بین دوربین دی اس ال آر و دوربین بدون آینه را نشان میدهد.
ببینی، یه دوربین DSLR با دوربین بدون آینه مقایسه شده، داخلیات دوربین DSLR خیلی بیشتر از دوربین بدون آینه هست. علاوه بر مکانیزم آینه پیچیده، صفحه فوکوس، لنز کاندنسور، پنتاپریسم / پنتامیرور و قطعات دیگه مثل آینه دوم و حسگر فوکوس با تشخیص فازی روی DSLR هست.
چگونگی کار دوربین های بدون آینه
بر خلاف آن، دوربین بدون آینه مکانیکی سادهتری دارد – نور از طریق لنز (# ۱) مستقیماً به سنسور تصویر (# ۴) میگذرد و چشمی که معمولاً با آینه و پنتاپریسم همراه است با چشمانداز الکترونیکی (# ۹) جایگزین شده است که تصویر سنسور را تکرار میکند. در عمل معمول، شاتر مکانیکی دوربین (# ۳) باز میماند و فقط در پایان اکثر عکسها استفاده میشود. به دلیل عدم وجود هر دو آینه و پنتاپریسم، فاصله فلنج (فاصله بین نصب لنز و سنسور تصویر) در دوربین های بدون آینه میتواند به طور قابل توجهی کوتاه شود، همانطور که در شکل بالا نشان داده شده است. به دلیل این موضوع، بیشتر بدنه های دوربین بدون آینه نسبت به دوربین های DSLR نازک تر و سبک تر هستند.
مزایا دوربین بدون آینه
دوربین های بدون آینه بسیاری از مزایایی را در مقابل دوربین های DSLR دارند. علاوه بر وزن و حجم کمتری که میتوانند داشته باشند، استفاده از یک چشم انداز الکترونیکی مزایای بسیاری برای عکاسان به همراه دارد.
با تکرار همه چیز مستقیماً از سنسور تصویر، تنظیمات دوربین مانند تعادل سفیدی، اشباع و کنتراست میتوانند به صورت مستقیم از طریق چشم انداز مشاهده شوند و اطلاعات اضافی شامل هیستوگرام زنده میتوانند در داخل چشم انداز قرار داده شوند که به عکاسان اجازه میدهد تا دقیقاً آنچه را میخواهند تصویربرداری کنند را ببینند.
با ترکیب سیستم تشخیص کنتراست سریع یا تشخیص فاز بر روی سنسور، میتوانید از قابلیت بزرگنمایی بر روی یک موضوع برای تأیید فوکوس استفاده کنید، از امکانات تشخیص فوکوس، تشخیص چهره و سایر ویژگیهای قدرتمندی که دقت فوکوس در هر عکس را به دست میدهند، استفاده کنید. در شرایط نوری روز، میتوانید از چشم انداز الکترونیکی برای مرور تصاویر استفاده کنید، به جای اتکا به صفحه LCD دوربین.
معایب دوربین بدون آینه
در عین حال، دوربین های بدون آینه لیستی از معایب خود را دارند. ابتدا، چشم انداز الکترونیکی فقط زمانی فعال می شود که دوربین روشن باشد و برق به سنسور تصویر داده شود، که می تواند بر عمر باتری دوربین تأثیر بسیاری بگذارد. دوم، چشم انداز الکترونیکی میتواند تأخیر قابل توجه، سیاه شدن و کنتراست بالا داشته باشد، که ممکن است برای برخی عکاسان سخت باشد تا به آن عادت کنند. در مورد فوکوس اتوماتیک، اگرچه جدیدترین مدل های دوربین بدون آینه میتوانند بسیار سریع و دقیق باشند، باز هم در زمان عکسبرداری از حرکت سریع، به خصوص در شرایط نور کم، بهتر عمل نمی کنند.
جمع بندی به صورت خلاصه:
– دوربین های بدون آینه دارای وزن و حجم کمتری نسبت به DSLR هستند.
– استفاده از چشم انداز الکترونیکی در دوربین های بدون آینه، امکان دسترسی به تنظیمات دوربین و اطلاعات اضافی را فراهم می کند.
– ترکیب سیستم تشخیص کنتراست سریع یا تشخیص فاز بر روی سنسور در دوربین های بدون آینه، به عکاسان اجازه می دهد تا فوکوس دقیقتری را در هر عکس بدست آورند.
– معایب دوربین های بدون آینه شامل مصرف بیشتر باتری، تأخیر و کنتراست بالا در چشم انداز الکترونیکی و عملکرد نسبتاً ضعیف در شرایط نور کم است.